Pretendía poñer algo que fose fermoso, e que dalgún modo ou de outro fixese relembrar tempos pasados, e mellores, pero non vai ser así. Sinto deixar o equipo de súpeto, sin ter avisado antes, pero non me sinto con forzas para seguir. Cada adestramento, cada partido, cada vez que me atopo entre vos, sentimentos contradictorios me invaden, e aínda que por algúns me jode moitísimo actuar así, é o que hai. Se alguén quere saber máis, xa sabedes onde vivo e o meu teléfono.
Un saudo e moitas gracias a todos por sete anos de esperanzas...
PD: tamén queda vacante o meu posto no colexio de Franciscanas, de xeito que si alguén está interesado, que me avise e xa lle digo como vai.
